De idiomatibus casuum
digilibLT 2020
Informazioni editoriali

Parisinus de idiomatibus casuum

de idiomatibus elocutionibus differentiis synonymis

de idiomatibus casuum

de idiomatibus quae pertinent ad genetiuum casum. pudet me amoris ἐρυθριῶ τὸν ἔρωτα, αἰσχύνομαι τὸν ἔρωτα, taedet me mulierum σικχαίνομαι τὰς γυναῖκας, paenitet me huius consilii μεταμέλομαι ἐπὶ τῷ συμβουλίῳ τούτῳ, μεταμέλει μοι τῆς βουλῆς, piget me profectionis ὀκνῶ τῆν ἀποδημίαν, ὀκνῶ ἀποδημῆσαι [libet mihi ἀρέσκει μοι]; et quae in fine figurantur, id est quae in fine uerbum adiectum habent, pertaesum est illius στυγῶ αὐτόν, ἀποστρέφομαι αὐτόν. <mise>reor mendici οἰκτείρω τὸν πτωχόν, οἰκτείρω τὸν ἐπαίτην: perfectum eius uerbi est miseratus sum; miseror autem et miseresco per accusatiuum casum efferuntur. quae autem per participia proferuntur, et haec genitiuum casum admittunt, ut amans filii est φιλεῖ τὸν παῖδα, φιλεῖ τὸν υἱόν, egens pecuniarum ἐνδεὴς χρημάτων. et quae in tor syllabam exeunt uel terminantur, eundem genitiuum casum admittunt, ut curator sum huius rei φροντίζω τοῦ πράγματος, cupitor sum huius rei ἐρῶ τοῦ πράγματος. igitur appellationes, quae cum figura dicuntur, aut ablatiuum aut genitiuum recipiunt casum. quarum pleraeque utrosque casus recipiunt, et per genitiuum quidem, ut ignarus sum huius rei, peritus sum huius rei, item imperitus; per ablatiuum autem, ut dignus sum hac re * et huius rei; et uerbo antecedente, uenit mihi in mentem huius rei et haec res.

datiui casus: parco tibi φείδομαί σου, noceo tibi βλάπτω σε, noceo inimico βλάπτω τὸν ἐχθρόν, obsum uicino βλάπτω τὸν γείτονα, officio noxio βλάπτω τὸν αἴτιον, incommodo malefico βλάπτω τὸν κακοποιόν, [p. 567 vol. IV Keil] prosum patri ὠφελῶ τὸν πατέρα, commodo amico ὠφελῶ τὸν φίλον, benefacio patriae εὐεργετῶ τὴν πατρίδα, ὠφελῶ τὴν ἐνεγκαμένην, suadeo infanti συμβουλεύω τῷ νηπίῳ ἤτοι παιδίῳ, persuadeo fratri πείθω τὸν ἀδελφόν, persuadeo tibi πείθω σε, medeor languenti ἰῶμαι τὸν ἀσθενῆ, θεραπεύω τὸν ἄρρωστον, blandior tibi θωπεύω σε, κολακεύω σε, ancillor tibi κοπιδερμῶ σοι, adsentio tibi συναινῶ σοι, patrocinor tibi συνηγορῶ σοι, προστατῶ σου, derogo tibi ἀπομειῶ σου, exprobro tibi ὀνειδίζω σοι, inpropero tibi κατασπουδάζω σοι, obprobor tibi ὀνειδίζω σοι, obicio tibi ἀντιτίθημί σοι, ἀντιλέγω σοι, rapio tibi ἀφαιροῦμαί σε, ἁρπάζω σου, aufero tibi ἀποκομίζομαί σού τι, eximo tibi ἀφαιροῦμαί σέ τινος, ὑφαιροῦμαί σού τι, adimo tibi ἀφαιροῦμαί σου, demo tibi ἀφαιροῦμαί σου, subtraho tibi ἀφαιροῦμαί σου, subduco tibi ἀφέλκω σού τι, antefero tibi patrem προτίθημί σου τὸν πατέρα, praefero tibi magistrum προκρίνω σου τὸν ἐπιστάτην, praepono tibi infantem προκρίνω σου τὸν νήπιον, uitium tibi duco καταγινώσκω σου, praesidium tibi sum ὠφελῶ σε, βοηθῶ σοι, prosum tibi ὠφελῶ σε, insidior tib ἐπιβουλεύω σοι, inprecor tibi κατεύχομαί σοι, ἐπαρῶμαί σοι, benedico tibi εὐλογῶ σε, maledico tibi λοιδοροῦμαί σοι, λοιδορῶ σε, ausculto tibi ἀκούω σου, supplico tibi ἱκετεύω σε, παρακαλῶ σε, medeor tibi θεραπεύω σε, praeripio tibi προαρπάζω σου, arripio tibi ἁρπάζω σου, arripio te βασανίζω σε, licet mihi ἔξεστίν μοι, liquet mihi τηλαυγές μοί ἐστιν ἤτοι σαφές, extorqueo tibi ἀποσπῶ σου βίᾳ, obstrepo tibi ἐπιπλήττω σοι, obiurgo tibi ἐπιπλήττω σοι, ἐπιστρέφω σε, excutio tibi ἐκτινάσσω σου, palpo tibi, praecurro illi, procuro, geniculor tibi γονιπετῶ σε, δέομαι τῶν ἰχνῶν σου, praesidio tibi haec res est ἀμύνει σοι τὸ πρᾶγμα ἤτοι βοηθεῖ, praeeo illi προηγοῦμαι ἐκείνου, genibus tibi aduoluor γονιπετῶ σε, praeuaricor tibi καθυφίημί σοι, προδίδωμί σοι, supersedeo tibi προὔχω σου, πρόκειμαί σοι, commodo [tibi] mihi χρησιμεύω ἐμαυτῷ, antecellor tibi προέχω σου, succurro tibi βοηθῶ σοι, furor tibi κλέπτω σου; furor multi prohibent dici; oculos illi eruo πηρῶ αὐτόν. τυφλῶ αὐτόν, τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὀρύττω, succedo tibi διαδέχομαί σε, oneri tibi sum βαρῶ σε, horrori tibi sum φρικτός σοί εἰμι, φοβῶ σε, ἐκδειματῶ σε, pigneri tibi do rem ὑποτίθημί σοι ἀγρόν, dono tibi do fundum δωροῦμαί σοι ἀγρόν, consilio tibi sum συμβουλεύω σοι, studeo huic rei φροντίζω τοῦ πράγματος, σπουδάζω τῷ πράγματι, uello tibi ἀποσπῶ σου, τίλλω σου; huius uerbi perfectum est uolsi et uelli; repraesento tibi ἐμφανίζω σοι, ἀποκαθιστῶ σοι, timeo tibi εὐλαβοῦμαι περὶ σοῦ, δέδοικα περί σου, detraho tibi ἀφαιροῦμαί σου. omnes uerborum [p. 568 vol. IV Keil] figurae non habent in passiuis perpetuam declinationem, sed more inpersonalium in tertia persona usurpamus: imperor abs te et alia similiter raro dicuntur.

accusatiui casus sunt haec: incipio hanc rem ἄρχομαι τοῦ πράγματος, ingressus sum hanc rem εἰσῆλθον τούτου τοῦ πράγματος, inchoo hanc rem ἀπάρχομαι τούτου τοῦ πράγματος: perfectum huius uerbi est orsus sum; experior hanc rem πειράζω τοῦ πράγματος, adeo consularem πρόσειμι τῷ ὑπατικῷ, conuenio iuris peritum ἐντυγχάνω τῷ νομικῷ, sequor fugitiuum διώκω τὸν φύγαδα, mereor honorem τυγχάνω τιμῆς, ἀξιοῦμαι τιμῆς, merent stipendia ἀξιοῦνται στρατιᾶς, adiuuo ignauum et adiuto ἀμύνω τῷ ἀδρανεῖ, curo populum προνοῶ φροντίζω τοῦ δήμου, tango uestem ψηλαφῶ τὴν ἐσθῆτα, neclego filium ἀμελῶ τοῦ παιδός, contemno hostes ἐξουθενῶ καταφρονῶ τῶν πολεμίων, despicio inimicum ἐξουθενῶ τὸν ἐχθρὸν καὶ ὑπερηφανῶ, inpedio dicentem ἐπέχω τὸν λέγοντα, recordor socium ὑπομιμνήσκομαι τοῦ φίλου, reminiscor hostem ἀναπολῶ τὸν πολέμιον, inuehor in te ἐπιφέρομαί σοι, ἐπέρχομαί σοι, inludo stolidum et stolido καταπαίζω τοῦ μωροῦ, ludificor stolidum ἀπατῶ τὸν μωρόν, derideo adseculam γελῶ τὸν παράσιτον, duco exercitum ἡγοῦμαι στρατοῦ, ἄγω στρατόν, cupio consulatum ἐρῶ τῆς ὑπατείας, iuuat te ἐρᾷ σε, φιλεῖ σε, ἥδει σε, τέρπει σε, comitor senatorem ἕπομαι τῷ συγκλητικῷ, admoneo illum hanc rem ὑπομιμνήσκω τοῦ πράγματος αὐτόν, adpeto magistratum αἰτῶ τὴν ἀρχήν, ὀρέγομαι τῆς ἀρχῆς , sentio hanc rem αἰσθάνομαι τοῦ πράγματος, calumnior te συκοφαντῶ σε, offendo amicum βλάπτω τὸν φίλον, προσκρούω τῷ φίλῳ, optineo laudem ἔχομαι τοῦ ἐπαίνου, inpetro gloriam ἀξιοῦμαι τῆς δόξης, τυγχάνω δόξης, nanciscor occasionem λαμβάνομαι ἀφορμῆς προφάσεως, audio patrem et amicum ἀκούω τοῦ πατρός, πείθομαι τῷ φίλῳ, commeo ad te φοιτῶ παρά σοι, ἐπάνειμι πρός σε, interpello consularem ἐντυγχάνω τῷ ὑπατικῷ, inpetro nuptias εὐτυχῶ γάμον, ἐπιτυγχάνω γάμου, corripio te συναρπάζω σε, obiurgo te ἐπιπλήττω σοι, inuoluo te et in te ἐμπλέκω σε, ἐγκυλίω σε, ἐνειλῶ σε: in eius modi uerbis, quibus adiungitur praepositio, solemus geminare eandem praepositionem: adorior adpugno usurpo, adtendo te oculis βλέπω σε ὀφθαλμοῖς, adtendo tibi mente ὁρῶ σε διανοίᾳ, adsequor amicos ἕπομαι τοῖς φίλοις, adipiscor uxorem ἄγομαι γυναῖκα, sustineo te ὑπομένω σε, ὑποβαστάζω σε, patior te ἀνέχομαί σου, consequor te ἕπομαί σοι, reprehendo accuso te ψέγω αἰτιῶμαί σε, insimulo te μηνύω σε, [p. 569 vol. IV Keil] excuso insontem ἐλευθερῶ τὸν ἀναίτιον, conor ἐπιχειρῶ σε, sperno aspernor te ὑπερηφανῶ καταφρονῶ σου, inquiesco te οὐκ ἐπησυχάζω σοι, labefacio te ὑποσύρω ὑπονοθεύω σε, animaduerto te κολάζω σε καὶ προσέχω σε, uindico te διεκδικῶ σε, criminor te κατηγορῶ σου et criminor a te διαβάλλομαι παρὰ σου, interrogo te πυνθάνομαί σου, memini te μνημονεύω σε, tueor te φυλάττω σε, intueor te σκοπῶ σε, βλέπω σε, obliuiscor te et tui ληθαργῶ σου, λησμονῶ σου: Vergilius«obliuiscere Graios»: precor amicum λιπαρῶ παρακαλῶ τὸν φίλον, aemulor illum et illi ζηλῶ αὐτόν, aemulor te ζηλῶ σε, μιμοῦμαί σε;

ablatiui casus: inpertio illum hac re et illi χορηγῶ αὐτῷ τὸ πρᾶγμα, dignor amicum hospitio ξεναγωγῶ τὸν φίλον, κοινωνῶ τῆς οἰκίας τῷ φίλῳ, satio populum tritico κορεννύω τὸν δῆμον σίτου πυροῦ, saturo exercitum commeatu πληρῶ τὸν στρατὸν ἀναλωμάτων, libero te periculo εὐλυτῶ σε κινδύνου, careo amicis ἀποτυγχάνω στέρομαι τῶν φίλων, quaero te μέμφομαί σε, queror tibi de illo μέμφομαι αὐτῷ παρά σοι, onero seruum lignis φορτίζω ξύλοις τὸν οἰκέτην, dono praeceptorem auro δωροῦμαι τὸν ἐπιστάτην χρυσῷ, tempero me uinoἀπέχομαι οἴνου, glorior dignitate αὐχῶ τῇ ἀξίᾳ ἤτοι δοξάζω, fraudo creditorem pecuniis ἀποστερῶ τὸν χρήστην τοῦ χρυσοῦ, priuo amicum deposito ἀρνοῦμαι τῷ φίλῳ τὴν παραθήκην ἤτοι αὐτῆς ἀποστερῶ αὐτόν , postulo ab imperatore et de imperatore αἰτῶ παρὰ τοῦ βασιλέως, in gratiam redeo cum illo καταλλάττομαι τῷ δεῖνα, luctor cum luctatore παλαίω τῷ ἀθλητῇ, abduco filium domo ἐξωθῶ τὸν παῖδα τῆς οἰκίας, ἀρνοῦμαι τὴν οἴκησιν τῷ παιδί, abdico me praetura παραιτοῦμαι τὴν ἀρχήν, ἀπαγορεύω τῇ ἀρχῇ, abutor hac re ἀποκέχρημαι τῷ πράγματι, dominor in te δεσπόζω σου, fortior illo sum ἰσχυρότερος τοῦ δεῖνά εἰμι: et omnia comparatiua sic proferuntur [καὶ γὰρ πάντα συγκριτικὰ οὕτω προφέρεται]: satior cibo πληροῦμαι τροφῆς, κορέννυμαι, coeo cum uxore συνέρχομαι τῇ γυναικί et concumbo συγκαθεύδω, utor diuitiis χρῶμαι τοῖς χρήμασιν, potior munere ἀπολαύω τοῦ δώρου, antepono te fide mea προκρίνω σε τῆς ἐμῆς πίστεως, iungo tecum amicitias γίνομαί σου φίλος, fruor amore ἀπολαύω τοῦ ἔρωτος, induo te armis ὁπλίζω σε, deficio alacritate ὀλιγοψυχῶ τῇ προθυμίᾳ, nitor pudicitia ἐπερείδομαι τῇ αἰδοῖ, ἐρυθριῶ, patior te ἀνέχομαί σου, communicor cum illo κοινοῦμαι αὐτῷ, alienus sum crimine οὐκ ἤμαρτον, gaudeo gloria ἐναβρύνομαι τῇ δόξῃ , adficio illum laetitia [p. 570 vol. IV Keil] χαροποιῶ αὐτόν, congredior tecum συμβάλλω σοι, confligo tecum συμπλέκομαί σοι, μάχομαί σοι, abstineo me pulmento ἀπέχομαι ὄψων, fretus sum patrocinio tuo θαρρῶ τῇ συνηγορίᾳ σου, ardeo amore φλέγομαι τῷ ἔρωτι, accendo amicum pulchritudine ἐρεθίζω ἐκκάω τῷ κάλλει τὸν φίλον, uro illum superbia mea κνίζω ἐρεθίζω τὸν δεῖνα τῇ ὑπερηφανίᾳ, laetor spe mea εὔελπίς εἰμι, laetor festo die ἀγάλλομαι ἐπὶ τῇ ἑορτῇ, imbuo malum malis ἐμποιῶ τὸν κακὸν κακοῖς, egredior ciuitate ἔξειμι τῆς πόλεως, degredior monte παραπορεύομαι τὸ ὄρος, κάτειμι τοῦ ὄρους, pugno cum hostibus συμπλέκομαι μάχομαι τοῖς πολεμίοις, contentus sum uno nummo ἀρκοῦμαι βραχέσι, ἱκανόν μοί ἐστιν ἕν ἀργύριον, εἷς ὀβολὸς ἀρκούντως ἔχει, orbo uxorem dote ἀποστερῶ τῆς φέρνης ἤτοι προικὸς τὴν γυναῖκα, sermocinor tecum κοινοῦμαί σοι, διαλέγομαί σοι, λαλῶ σοι, ὁμιλῶ σοι, interdico ignominiosum foro ἀπαγορεύω τῷ ἀτίμῳ τῆς ἀγορᾶς, κωλύω τὸν ἄδοξον συνηγορεῖν, cado cogitatione ἁμαρτάνω τῆς βουλῆς, ἐκπίπτω τῆς ἐνθυμήσεως, cado animi conceptu ἀλλοτριοῦμαι τοῦ ἐνθυμήματος ἤτοι τοῦ ἐνθυμίου, exsulto uictoria χαίρω σκιρτῶ ἐπὶ τῇ νίκῃ , soporo te uino κοιμίζω σε τῷ οἴνῳ, ὑπνοποιῶ σε οἴνῳ, gaudeo felicitate χαίπω τῇ ἀγαθῇ τύχῇ , ἄγαμαι τῇ εὐτυχίᾳ, fruor industria καρποῦμαι τὴν σπουδήν, opus est mihi hac re δέομαι χρῄζω τοῦ πράγματος, uaco militia εὐκαιρῶ σχολάζω τῇ στρατιᾷ.

de genetiuo et datiuo casu. similis sum tibi forma ἐμφερής εἰμί σοι κατὰ τὴν ὄψιν, similis sum tui moribus ἔοικά σοι τοῖς ἐμαυτοῦ τρόποις; auello seni et senis caseum et casam ἀφαιροῦμαι τὸν γέροντα τοῦ τυροῦ ἣ τῆς οἰκίας, discrucior animi κατὰ ψυχὴν [ἐρευνῶ] τρύχομαι et animo obcrucior τιμωροῦμαι τὴν ψυχήν, uello iuuenis barbam ἀνασπῶ τίλλω τοῦ νέου τὴν γένυν ἤτοι τὸν πώγωνα et uello iuueni barbam τίλλω τοῦ νέου τὸν πώγωνα, frango serui caput κατεάσσω τοῦ θεράποντος τὴν κεφαλήν et frango seruo caput συνθλῶ συντρίβω τοῦ δούλου τὸ κρανίον * rumpo seruo caput ῥήσσω τοῦ μαστιγία τὴν κεφαλήν, studio tibi feci σπουδάζω σοι, metuo tibi δέδοικα σε δέδια περὶ σοῦ, metuo tibi feci δέδοικα περὶ σοῦ, fidens sum animi et animo θαρρῶ τῇ ψυχῇ μου. et siqua inueniri possunt [καὶ εἴ τινα εὑρίσκοιντο ἕτερα], sic figurantur [ὁμοίως ἣ οὕτως σχηματίζεται ].

genitiui et ablatiui casus [γενικῆς καὶ δοτικῆς πτώσεως]: impleo saccellum argenti et argento πληρῶ γομῶ ἀργυρίου τὸ βαλλάντιον, [p. 571 vol. IV Keil] impleo te uictus et uictu κορέννυμί σε, χορτάζω σε, προσκορῆ σε τροφῆς ποιῶ, potior fructus et fructu ἀπολαύω τῶν καρπῶν: Vergilius dixit «egressi optata potiuntur Troes harena»: maximi nominis et maximo nomine sum μεγαλώνυμός εἰμι, μεγίστου ὀνόματός εἰμι, plenus sum cibi et cibo κεκόρεσμαι κεχόρτασμαι, egeo uictus et uictu πεινῶ, χρῄζω δέομαι τροφῆς, impleor uini et uino μεθύω, οἴνου πληρής εἰμι.

datiui et accusatiui casus [δοτικῆς καὶ αἰτιατικῆς πτώσεως]: adulor pastorem et pastori θωπεύω κολακεύω ποιμένα, ministro imperanti ὑπηρετοῦμαι κελεύοντι, ὑπουργῶ βασιλεῖ, administro autem imperantem διοικῶ βασιλέα; consulo infanti φροντίζω προνοῶ τοῦ νηπίου * adsideo praetori et praetorem παραιδρύω τῷ ἄρχοντι, adtendo declamanti et declamantem προσέχω τὸν δημηγόρον; accedo te πρόσειμί σοι, accedo autem tibi, id est eadem tibi sentio, τὰ αὐτά σοι συναινῶ; quid futurum est <patri> et ueteres dixerunt quid patrem futurum est τί ἔσται ὁ πατήρ; obtrecto mulieri et mulierem τὸ γύναιον ἀπατῶ, χλευάζω τὴν γυναῖκα, κακῶς αὐτὴν ποιῶ, deludo et inludo uanum et uano ἐμπαίζω τῷ ματαίῳ: Virgilius «uana spe lusit amantem» dixit; medicor amanti et amantem ἰατρεύω θεραπεύω τὸν ἐρῶντα, praestolor nutrici et nutricem σέβω τὴν τροφόν, σέβω τὴν τίτθην * illum et illi δαπανῶ χορηγῶ τῷ δεῖνα, prospicio te προβλέπω σε, προορῶ * prouideo te προβλέπω σε, prouideo tibi προνοῶ σου, decet <mihi et> me πρέπει μοι, decet patrem ἀρέσκει τῷ πατρί, succedo patri ὑπεισέρχομαι τὸν πατέρα, succedo murum εἴσω τειχῶν γίνομαι, εἰσέρχομαι τὸ τεῖχος, studeo Graecis litteris <et Graecas litteras> φιλοπονῶ περὶ τοὺς Ἑλληνικοὺς λόγους, μανθάνω γράμματα Ἑλληνικά, incanto tibi et excanto te ἐπᾴδω σοι, subrepo iudici ὑπείσειμι ὑπεισέρχομαι τὸν δικαστήν, subrepo murum ὑπὸ τεῖχος ἕρπω, repraesento tibi <et te> ἀμείβομαί σε, ἀποκαθιστῶ σοι, conduco tibi ὠφελῶ σε, λυσιτελῶ σοι, conduco te μισθοῦμαί σε, praesto inopi διαφέρω τοῦ πτωχοῦ, παρέχω τῷ ἀπόρῳ, praesto illum ὑπερβάλλω ἐκεῖνον, antecedo <illi et> illum προηγοῦμαι αὐτοῦ, tempero tibi φείδομαί σου, ἀπέχομαί σου, tempero te κατάρχω σου.

datiui et ablatiui casus: detraho <tibi et de> te διασύρω σε, derogo tibi ac de te ἐλαττῶ σου, uaco <militiae et> militia, loquor tibi et loquor tecum λαλῶ σοι, opto deo et a deo εὔχομαι τῷ θεῷ.

[p. 572 vol. IV Keil]

accusatiui et ablatiui casus: utor panem et pane κέχρημαι ἄρτῳ, utor misero et miserum κέχρημαι τῷ ἐλεεινῷ, induor tunica et tunicam, fungor officium et officio λειτουργῶ τῇ τάξει et defungor officium et officio λειτουργῶ τῇ τάξει, dominor in ciuitatem et ciuitate δεσπόζω τῆς πόλεως, nitor in hac re et hanc rem ἐπερείδομαι τῷ πράγματι [ἣ ἐκλάμπω], iuuo hanc rem et [adiuuo] hac re ἀμύνω τῷ πράγματι, ἥδομαι ἐπὶ τῷ πράγματι, oleo unguentum et unguento ὄζω μύρου, πνέω μύρου, puteo stercus et stercore ὄζω κόπρου, feteo uinum et uino οἴνου πνέω, ὄζω οἴνου, inuideo condiscipulum libri et libro et librum φθονῶ τῷ συμφοιτητῇ τοῦ βιβλίου, precor deum et <a> deo δέομαι τοῦ θεοῦ.

de uerbis quae regunt uarios casus

actiua uerba semper accusatiuum regunt casum, ut amo fratrem; passiua ablatiuum, ut amor a fratre; communia et accusatiuum et ablatiuum, ut criminor illum actiua significatione, criminor ab illo passiuae significationis.

de figura sermonis

figura sermonis per quattuor declinationes nominum ita componitur.

in prima declinatione nominis feminini sic legimus, et per datiuum ea uerbis aptamus: dicimus enim curae mihi est pater φροντίζω τοῦ πατρός, infamiae mihi est luxuria ὄνειδός μοί ἐστιν ἡ ἀσωτία, gloriae mihi est eloquentia δόξα μοί ἐστιν τῆς εὐγλωττίας, miseriae mihi est uigilia θλίβει με ἡ ἀγρυπνία. in secunda declinatione neutra nomina figurata sic legimus et per datiuum casum uerbis aptamus: dicimus enim odio mihi est labor μισῶ τὸν κάματον ἤτοι ταλαιπωρίαν, taedio mihi est labor σικχαίνομαι τὸν κόπον, ludibrio mihi est aduersarius uel hostis καταπαίζω τοῦ διαδίκου, καταπτύω τοῦ πολεμίου, damno mihi est luxuria ζημιοῖ με ἡ ἀσωτία, adiumento mihi est amicus ὠφελεῖ με ὁ φίλος, studio mihi est pudicitia σπουδάζω τῇ αἰδοῖ . in tertia declinatione et masculina et feminina et neutra nomina inuenimus: masculina sic, honori mihi est eloquentia δόξα ἤτοι τιμή ἐστίν μοι ή εὐγλωττία.